Συνδεθείτε μαζί μας

Αφγανιστάν

Το μεγάλο παιχνίδι redux: Η καταστροφή στο Αφγανιστάν απειλεί την κεντρική Ασία

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Καθώς η σκόνη κατακάθεται πίσω από τη βιαστική υποχώρηση της Αμερικής από το Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν ελέγχουν τώρα τη χώρα. Ο Αφγανικός Εθνικός Στρατός (ANA) έχει καταρρεύσει. Ο πρώην πρόεδρος Ασράφ Γκάνι τράπηκε σε φυγή. Σε μια στρατηγική αποτυχία, λίγοι θα μπορούσαν να προβλέψουν την ταχύτητα και την ευκολία με την οποία οι δυνάμεις των Ταλιμπάν εισήλθαν στην Καμπούλ, και λιγότεροι ακόμη θα μπορούσαν να προβλέψουν το μέλλον για το Αφγανιστάν, την περιοχή και τον κόσμο. Για την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τις μεγάλες και περιφερειακές δυνάμεις: Κίνα, Ρωσία, Πακιστάν, Ιράν, Ινδία – οι συνέπειες αυτής της αλλαγής είναι τεράστιες: το Αφγανιστάν ήταν πάντα ένα κρίσιμο κομμάτι του ευρασιατικού γεωπολιτικού παζλ και τώρα εισέρχεται σε ένα νέο εποχή του Υπέροχο παιχνίδι, γράφει Μπαράκ Σίνερ, Διευθύνων Σύμβουλος της Στρατηγική Νοημοσύνη και πρώην Μέλος της Μέσης Ανατολής στο Royal United Services Institute (RUSI).

Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα εδραιώνουν τη στρατηγική τους εταιρική σχέση αντιτιθέμενοι από κοινού στην πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στις παγκόσμιες υποθέσεις. Η αμοιβαία πεποίθησή τους είναι ότι η Κεντρική Ασία ανήκει στις αντίστοιχες σφαίρες επιρροής τους. Το Πακιστάν, το Ιράν και η Ινδία έχουν τα δικά τους ανταγωνιστικά σχέδια στο Αφγανιστάν.

Αλλά είναι τα έθνη της Κεντρικής Ασίας –Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν και Κιργιστάν– που μπορεί να κρατήσουν το κλειδί για το μέλλον του Αφγανιστάν. Λόγω της γεωγραφικής, πολιτιστικής και οικονομικής εγγύτητάς τους, αυτές οι χώρες μπορούν επίσης να αναμένουν ότι θα είναι το επίκεντρο του νέου Μεγάλου Παιχνιδιού μεταξύ της Κίνας, της Ρωσίας και της Δύσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να χαράξουν μια σύγχρονη και ευέλικτη στρατηγική εμπλοκής με την Κεντρική Ασία για να κρατήσουν μακριά τους εξτρεμιστές και να διασφαλίσουν ότι οι αντίπαλοί τους δεν κυριαρχούν στην κρίσιμη καρδιά της Ευρασίας.

Ο Nursultan Nazarbayev μιλώντας στη συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τον βίαιο εξτρεμισμό στη Νέα Υόρκη, 2015

Το Καζακστάν πρέπει να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά οποιασδήποτε τέτοιας στρατηγικής.

Η έδρα της μεγαλύτερης επικράτειας, του στρατού και της οικονομίας της περιοχής, η Νουρ-Σουλτάν κατέχει το κλειδί για όλες τις αντίπαλες δυνάμεις που επιδιώκουν να ξεκλειδώσουν τις γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές δυνατότητες της Ευρασίας. Ο πρώτος Πρόεδρος Nursultan Nazarbayev ξεκίνησε μια στρατηγική απελευθέρωσης της αγοράς στην αρχή της ανεξαρτησίας το 1991. Μέχρι το 2020, οι συνολικές άμεσες ξένες επενδύσεις του Καζακστάν ήταν 161 δισεκατομμύρια δολάρια, με 30 δισεκατομμύρια δολάρια να προέρχονται από τις ΗΠΑ. Το Καζακστάν κατατάσσεται από την Παγκόσμια Τράπεζα ως η 25η από τις 150 ευρετηριασμένες χώρες που είναι εύκολο να κάνεις επιχειρήσεις. Αυτό οφείλεται στο ότι το Καζακστάν αναπτύσσει μια μεταβιομηχανική οικονομία βασισμένη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στη γεωργία και τις υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας, και η νέα διευθυντική τάξη του αναπτύσσει έναν εξελιγμένο χρηματοπιστωτικό τομέα που βασίζεται σε Διεθνές Οικονομικό Κέντρο της Αστάνα.

Λόγω του ότι είναι περίκλειστο, το Καζακστάν ακολούθησε μια επιτυχημένη «πολλαπλών φορέων» εξωτερική πολιτική που απέχει ισάξια προς την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την ΕΕ. Αυτή η πολιτική διατυπώθηκε από τον Nazarbayev ήδη από τη δεκαετία του 1990. Για το σκοπό αυτό, το Καζακστάν επιδιώκει να συμμετάσχει τόσο στο BRI της Κίνας όσο και στην κυριαρχούμενη από τη Μόσχα Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) που περιλαμβάνει την Αρμενία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν και την Κιργιζία.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, συνεχίζει μια εξωτερική πολιτική αλυτρωτισμού έναντι των πρώην δημοκρατιών της. Η Μόσχα διατηρεί συμφέροντα ασφαλείας στην Κεντρική Ασία με στρατιωτικές βάσεις Καζακστάν, Κιργιστάν και Τατζικιστάν. Η οικονομική ιμπεριαλιστική Πρωτοβουλία Belt Road της Κίνας (BRI) συνεχίζεται με ταχύτητα. Και οι ΗΠΑ; Παρά το Εθνική Στρατηγική Άμυνας 2018 μετατοπίζοντας την έμφαση από την καταπολέμηση της εξέγερσης στον ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων, η Ουάσιγκτον έχει χάσει την παρουσία της στο Αφγανιστάν και περιορίζει τις περιφερειακές επενδύσεις. Μια στρατηγική «business as usual» θα παραχωρήσει σημαντικούς εμπορικούς δρόμους πλούσιους σε φυσικούς πόρους στους ηγεμόνους της Ευρασίας.

Διαφήμιση
Ο τότε Πρόεδρος Nursultan Nazarbayev με τον Πρόεδρο Xi Jingping κατά την επίσκεψή του στην Αστάνα, 2013

Η Κίνα και η Ρωσία το επιδιώκουν εμπλέξει τους Ταλιμπάν για να αποτρέψουν τη διάχυση του κενού ισχύος του Αφγανιστάν πέρα ​​από τα σύνορα που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα συμφέροντά τους στο BRI ή στην EAEU. Το Πεκίνο και η Μόσχα φοβούνται ότι η κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν θα συνοδεύεται από κύμα εγκλήματος, ναρκωτικών και τρομοκρατίας που θα ξεχειλίζει από τα βόρεια σύνορά τους στο Τατζικιστάν και το Τουρκμενιστάν, απειλώντας τις υποδομές σε αυτά τα κράτη που παρέχουν ζωτικής σημασίας εξαγωγές ενέργειας και ορυκτών, συμπεριλαμβανομένων αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. είναι στρατηγικής σημασίας για την Κίνα. Επιπλέον, οι οικονομίες του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν είναι πιθανό να υποφέρουν, εάν δεν είναι σε θέση να αναπτύξουν εμπορικές οδούς νότια, προς το Πακιστάν και την Ινδία μέσω του Αφγανιστάν.

Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα συναντήθηκε με αντιπροσωπείες των Ταλιμπάν για να συζητήσουν την ειρηνευτική διαδικασία στο Αφγανιστάν. Με τη σειρά τους, οι Ταλιμπάν δεν επιτέθηκαν ποτέ σε κινεζικά έργα υποδομής και μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, η Κίνα θα επιδιώξει να καλλιεργήσει σχέσεις με τους Ταλιμπάν. Το Πεκίνο έχει προσφέρει έργα υποδομής και ενέργειας ως μέρος του BRI του στους Ταλιμπάν με αντάλλαγμα να χρησιμεύουν ως σταθεροποιητική δύναμη στο Αφγανιστάν. Για το σκοπό αυτό, η Κίνα διερευνά την κατασκευή νέων οδικό δίκτυο για τους Ταλιμπάν μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ και έχει προσφέρει «σημαντικές επενδύσεις σε έργα ενέργειας και υποδομών». Επιπλέον, η Κίνα σχεδιάζει ως μέρος του BRI της να κατασκευάσει ένα αυτοκινητόδρομο που συνδέει την Καμπούλ και την Πεσαβάρ δίνοντας τη δυνατότητα στο Αφγανιστάν να ενταχθεί στον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC). Ομοίως, η Ρωσία, το Ιράν και το Πακιστάν διατηρούν όλες σχέσεις με τους Ταλιμπάν σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν την εμφάνιση του «Ισλαμικού Κράτους στο Χορασάν (IS-K)» της Κεντρικής Ασίας.

Με την πτώση της Καμπούλ, η προληπτική δέσμευση με την Κεντρική Ασία – το Καζακστάν – μπορεί να αποδειχθεί το πιο αποτελεσματικό μέσο για τη Δύση για να μετριάσει την αφγανική καταστροφή και να περιορίσει την κινεζική και τη ρωσική επιρροή. Η νέα εποχή του Μεγάλου Παιχνιδιού ξεκίνησε.

Ο Barak M. Seener είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Στρατηγική Νοημοσύνη και πρώην Μέλος της Μέσης Ανατολής στο Royal United Services Institute (RUSI). Είναι στο Twitter στο @BarakSeener

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις