EU
#Palestine πρόσφυγες: «Μια άλλη γενιά αντιμετωπίζει το τραύμα των χαμένων σπιτιών και των μελών της οικογένειας»
Pierre Krähenbühl
Η κατάσταση εξακολουθεί να είναι τραγική για τους Παλαιστίνιους: το 95% των Παλαιστινίων προσφύγων στη Συρία εξαρτώνται από την ανθρωπιστική βοήθεια και το 65% των νέων κατοίκων της Γάζας είναι άνεργοι. Pierre Krähenbühl (φωτό), επικεφαλής της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), συζήτησε την κατάστασή τους με τις επιτροπές εξωτερικών υποθέσεων και ανάπτυξης του Κοινοβουλίου στις 13 Ιουνίου, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να εργαστεί για μια αξιόπιστη πολιτική λύση για τα προβλήματα της Μέσης Ανατολής.
Ο Γενικός Επίτροπος της UNRWA Pierre Krähenbühl μίλησε μετά τη συνάντησή του με τους ευρωβουλευτές.
Τι αντίκτυπο είχε η σύγκρουση στη Συρία στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στη χώρα;
Η Συρία ήταν το μόνο μέρος στην περιοχή όπου έγιναν δεκτοί οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες. Είχαν πρόσβαση στην απασχόληση και ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτάρκεις. Τώρα το 95% των Παλαιστινίων προσφύγων στη Συρία εξαρτάται για τα πάντα από την UNRWA: το 60% είναι εκτοπισμένοι και περίπου 120,000 έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν οριστεί από τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς του 1948, τον περαιτέρω εκτοπισμό το 1967 και τώρα μια άλλη γενιά αντιμετωπίζει το τραύμα των χαμένων σπιτιών, μέσων διαβίωσης και μελών της οικογένειας.
Θα συμπληρώσουμε σύντομα δύο χρόνια από την έναρξη της τελευταίας σύγκρουσης στη Γάζα. Μπορείτε να περιγράψετε την τρέχουσα κατάσταση εκεί;
Κάποιες περιοχές έχουν ξαναχτιστεί, άλλες καθόλου. Αλλά αυτό που είναι αδύνατο να χαρτογραφηθεί είναι οι ψυχολογικές ουλές: το αποτέλεσμα 50 ετών κατοχής και 10 ετών αποκλεισμού. Το 2000 η UNRWA παρείχε επισιτιστική βοήθεια σε 80,000 κατοίκους της Γάζας, ο αριθμός αυτός είναι τώρα 900,000. Πρόκειται για μια κοινότητα υψηλής μόρφωσης που στο παρελθόν ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτάρκης και τώρα εξαρτάται από την επισιτιστική βοήθεια. Ως μορφή συλλογικής τιμωρίας, ο αποκλεισμός είναι παράνομος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Το 65% των νέων στη Λωρίδα της Γάζας είναι άνεργοι και το 90% των μαθητών της UNRWA δεν έχουν εγκαταλείψει ποτέ την περιοχή στη ζωή τους. Οι γειτονιές τους είναι μισές κατεστραμμένες, μισές ξαναχτισμένες. και έχουν δει τρεις διαδοχικούς πολέμους στη νεαρή τους ζωή. Χωρίς πραγματική προοπτική απασχόλησης και χωρίς ελευθερία κινήσεων, τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι επίσης σε άνοδο. Δεν μπορώ να δω πώς οποιαδήποτε από αυτές τις παραμέτρους είναι συμβατή με τις ανησυχίες κανενός για την ασφάλεια, όσο νόμιμες ή άλλες.
Κινδυνεύει η απελπισία και η απελπισία των Παλαιστινίων να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από εξτρεμιστές;
Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με αυτόν τον τύπο ορίζοντα, υπάρχει ένας πειρασμός. Ωστόσο, παρά τις αμφιβολίες και τον σκεπτικισμό τους, οι Παλαιστίνιοι δεν είναι δεκτικοί στον εξτρεμισμό σε μεγάλους αριθμούς σε αυτό το σημείο και συνεχίζουν να ελπίζουν ότι η διεθνής κοινότητα θα κινητοποιηθεί.
Στην Ευρώπη πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν αποτυγχάνουμε να επενδύσουμε στην επίλυση συγκρούσεων, καταλήγουμε σε παρατεταμένες ανθρωπιστικές κρίσεις που αναγκάζουν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την περιοχή. Έτσι, η αναδημιουργία του πολιτικού ορίζοντα είναι το πρώτο βήμα, ενώ η επένδυση στην εκπαίδευση και την ανθρώπινη ανάπτυξη είναι ο άλλος πάροχος ελπίδας. Και καθώς πάνω από το 50% του βασικού προϋπολογισμού της UNRWA προέρχεται από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, η οικονομική και διπλωματική υποστήριξη της ΕΕ είναι πολύ σημαντική.
Η UNRWA είναι η υπηρεσία του ΟΗΕ που είναι επιφορτισμένη με την παροχή βοήθειας και προστασίας σε περίπου πέντε εκατομμύρια εγγεγραμμένους Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Μάθετε περισσότερα για τη συνεργασία της UNRWA με την ΕΕ εδώ.
Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:
-
ΝΑΤΟ4 μέρες πριν
Οι Ευρωπαίοι βουλευτές γράφουν στον Πρόεδρο Μπάιντεν
-
Καζακστάν4 μέρες πριν
Η επίσκεψη του Λόρδου Κάμερον καταδεικνύει τη σημασία της Κεντρικής Ασίας
-
Καπνός4 μέρες πριν
Tobaccogate Continues: Η ενδιαφέρουσα περίπτωση της Dentsu Tracking
-
Καπνός2 μέρες πριν
Η μετάβαση από τα τσιγάρα: πώς κερδίζεται η μάχη για να ξεφύγουμε από το κάπνισμα