Συνδεθείτε μαζί μας

Κλιματική αλλαγή

Το ρολόι του κλίματος χτυπά γρήγορα

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης κρίσης που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ηγέτες από 196 χώρες συναντώνται στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο για μια μεγάλη διάσκεψη για το κλίμα, που ονομάζεται COP26. Αλλά η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή έχει επίσης ένα τίμημα, γράφει ο Νικολάι Μπαρέκοφ, δημοσιογράφος και πρώην ευρωβουλευτής.

Η αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το οικονομικό κόστος από τη μη λήψη μέτρων σχετικά με την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή αποτελεί σημαντικό μέρος των πολιτικών προσαρμογής. Το οικονομικό κόστος των αποτελεσμάτων της κλιματικής αλλαγής και το κόστος της μη λήψης μέτρων θα είναι ψηλά στην ατζέντα της Γλασκώβης.

Υπάρχουν τέσσερις στόχοι COP26, ο τρίτος από τους οποίους είναι υπό τον τίτλο «κινητοποίηση της χρηματοδότησης».

Νικολάι Μπαρέκοφ, δημοσιογράφος και πρώην ευρωβουλευτής.

Ένας εκπρόσωπος της COP26 είπε σε αυτόν τον ιστότοπο, «Για να επιτύχουμε τους στόχους μας, οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να τηρήσουν την υπόσχεσή τους να κινητοποιήσουν τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση για το κλίμα ετησίως έως το 2020».

Αυτό σημαίνει, είπε, ότι τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους, προσθέτοντας, «χρειαζόμαστε δουλειά για την απελευθέρωση των τρισεκατομμυρίων στη χρηματοδότηση του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα που απαιτούνται για να διασφαλιστεί το παγκόσμιο καθαρό μηδέν».

Για να επιτύχουμε τους κλιματικούς μας στόχους, κάθε εταιρεία, κάθε χρηματοπιστωτική εταιρεία, κάθε τράπεζα, ασφαλιστής και επενδυτής θα χρειαστεί να αλλάξει, λέει ο εκπρόσωπος της COP26. 

«Οι χώρες πρέπει να διαχειριστούν τις αυξανόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη ζωή των πολιτών τους και χρειάζονται τη χρηματοδότηση για να το κάνουν».

Η κλίμακα και η ταχύτητα των αλλαγών που απαιτούνται θα απαιτήσουν όλες τις μορφές χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων οικονομικών για την ανάπτυξη υποδομών που χρειαζόμαστε για τη μετάβαση σε μια πιο πράσινη και πιο ανθεκτική στο κλίμα οικονομία, και ιδιωτική χρηματοδότηση για τη χρηματοδότηση της τεχνολογίας και της καινοτομίας και για να βοηθήσουμε στη στροφή τα δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος σε τρισεκατομμύρια συνολικών επενδύσεων για το κλίμα.

Διαφήμιση

Οι κλιματικοί αναλυτές προειδοποιούν ότι, εάν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, το κόστος της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα έχει τιμή σχεδόν 1.9 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, ή 1.8 τοις εκατό του ΑΕΠ των ΗΠΑ ετησίως έως το 2100.

Το EUReporter εξέτασε τι κάνουν επί του παρόντος –και πρέπει ακόμα να κάνουν– τέσσερα κράτη της ΕΕ, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Ελλάδα και η Τουρκία, για να ανταποκριθούν στο κόστος αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, με άλλα λόγια να επιτύχουν τους στόχους του στόχου νούμερο τρία της COP26.

Στην περίπτωση της Βουλγαρίας, λέει ότι χρειάζεται 33 δισεκατομμύρια ευρώ για να αρχίσει να εκπληρώνει τους κύριους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ τα επόμενα 10 χρόνια. Η Βουλγαρία θα μπορούσε να είναι μεταξύ εκείνων που επηρεάζονται περισσότερο από την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές της οικονομίας της ΕΕ. Αντιπροσωπεύει το 7% του άνθρακα που χρησιμοποιείται στην ΕΕ και το 8% των θέσεων εργασίας στον τομέα του άνθρακα της ΕΕ. Περίπου 8,800 άτομα εργάζονται στην εξόρυξη άνθρακα στη Βουλγαρία, ενώ αυτοί που πλήττονται έμμεσα υπολογίζονται σε πάνω από 94,000, με κοινωνικό κόστος περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Κατά τα άλλα, έχει υπολογιστεί ότι στη Βουλγαρία χρειάζονται περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια ευρώ μόνο για την εκπλήρωση των ελάχιστων απαιτήσεων της οδηγίας της ΕΕ για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.

Για να ολοκληρώσει την Πράσινη Συμφωνία, η Βουλγαρία θα πρέπει να δαπανά το 5% του ΑΕΠ της χώρας κάθε χρόνο.

Μετακομίζοντας στη Ρουμανία, οι προοπτικές είναι εξίσου σοβαρές.

Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2020 από την Sandbag EU, η Ρουμανία θα μπορούσε σχεδόν να ειπωθεί ότι είναι έτοιμη για επιτυχία στον αγώνα της ΕΕ για μια οικονομία καθαρού μηδενισμού έως το 2050. Λόγω πολλών αλλαγών στη δομή της οικονομίας μετά τη μετάβαση του 1990 , Η Ρουμανία έχει δει τεράστιες μειώσεις στις εκπομπές, καθώς είναι το τέταρτο κράτος μέλος της ΕΕ που μείωσε τις εκπομπές της γρηγορότερα σε σύγκριση με το 1990, αν και δεν βρίσκεται ακόμη σε προβλέψιμη και βιώσιμη τροχιά για το μηδέν μέχρι το 2050.

Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει ότι η Ρουμανία είναι η χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης με μερικές από τις «καλύτερες ευνοϊκές συνθήκες» για την ενεργειακή μετάβαση: ένα ποικίλο ενεργειακό μείγμα του οποίου σχεδόν το 50% του είναι ήδη απαλλαγμένο από εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. το μεγαλύτερο χερσαίο αιολικό πάρκο στην ΕΕ και τεράστιο δυναμικό ΑΠΕ.

Οι συντάκτες της έκθεσης Suzana Carp και Raphael Hanoteaux προσθέτουν «Ωστόσο, η Ρουμανία εξακολουθεί να είναι μία από τις χώρες εντάσεως λιγνίτη στην ΕΕ και παρά το χαμηλότερο μερίδιο άνθρακα στο μείγμα από την υπόλοιπη περιοχή, οι απαιτούμενες επενδύσεις για την ενεργειακή της μετάβαση δεν είναι να υποτιμηθεί».

Αυτό, λένε, σημαίνει ότι σε ευρωπαϊκή κλίμακα, οι Ρουμάνοι εξακολουθούν να πληρώνουν περισσότερα από τους Ευρωπαίους ομολόγους τους για το κόστος αυτού του ενεργειακού συστήματος έντασης άνθρακα.

Ο υπουργός Ενέργειας της χώρας εκτίμησε το κόστος της μετάβασης στον τομέα της ενέργειας έως το 2030 σε περίπου 15-30 δισεκατομμύρια ευρώ και η Ρουμανία, επισημαίνει στη συνέχεια η έκθεση, εξακολουθεί να έχει το δεύτερο χαμηλότερο ΑΕΠ στην Ένωση και ως εκ τούτου τις πραγματικές ανάγκες επενδύσεων για την ενεργειακή μετάβαση είναι εξαιρετικά υψηλά.

Κοιτάζοντας στο μέλλον, η έκθεση προτείνει ότι ένας τρόπος για να καλυφθεί το κόστος της απαλλαγής από τον άνθρακα έως το 2030 στη Ρουμανία θα μπορούσε να είναι μέσω της «έξυπνης χρήσης» των εσόδων ETS (σύστημα εμπορίας εκπομπών).

Μια χώρα της ΕΕ που έχει ήδη επηρεαστεί σοβαρά από την κλιματική αλλαγή είναι η Ελλάδα, η οποία αναμένεται να έχει ακόμη περισσότερες αρνητικές επιπτώσεις στο μέλλον. Αναγνωρίζοντας αυτό το γεγονός, η Τράπεζα της Ελλάδος υπήρξε μια από τις πρώτες κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως που ασχολήθηκε ενεργά με το θέμα της κλιματικής αλλαγής και επένδυσε σημαντικά στην έρευνα για το κλίμα.

Λέει ότι η κλιματική αλλαγή φαίνεται να είναι μια σημαντική απειλή, καθώς ο αντίκτυπος σε όλους σχεδόν τους τομείς της εθνικής οικονομίας «αναμένεται να είναι δυσμενής».

Αναγνωρίζοντας τη σημασία της χάραξης οικονομικής πολιτικής, η Τράπεζα κυκλοφόρησε το "The Economics of Climate Change", το οποίο παρέχει μια ολοκληρωμένη, τελευταίας τεχνολογίας ανασκόπηση των οικονομικών της κλιματικής αλλαγής.

Γιάννης Στουρνάρας, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, σημειώνει ότι η Αθήνα ήταν η πρώτη πόλη στην Ελλάδα που ανέπτυξε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για το κλίμα τόσο για τον μετριασμό όσο και για την προσαρμογή, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων μεγαλουπόλεων σε όλο τον κόσμο.

Ο Μάικλ Μπέρκοβιτς, πρόεδρος του Ιδρύματος Ροκφέλερ «100 Ανθεκτικές Πόλεις» είπε ότι το Σχέδιο της Αθήνας είναι ένα σημαντικό βήμα στο «ταξίδι της πόλης για την οικοδόμηση ανθεκτικότητας απέναντι στις μυριάδες προκλήσεις του 21ου αιώνα».

«Η προσαρμογή του κλίματος είναι ένα κρίσιμο μέρος της αστικής ανθεκτικότητας και είμαστε ενθουσιασμένοι που βλέπουμε αυτό το εντυπωσιακό βήμα από την πόλη και τους συνεργάτες μας. Ανυπομονούμε να εργαστούμε συλλογικά για την υλοποίηση των στόχων αυτού του σχεδίου».

Μια άλλη χώρα που επλήγη σοβαρά από την υπερθέρμανση του πλανήτη φέτος είναι η Τουρκία και ο Ερντογάν Μπαϊρακτάρ, υπουργός Περιβάλλοντος και Αστικοποίησης, προειδοποιεί ότι η Τουρκία θα είναι μια από τις χώρες που επηρεάζονται περισσότερο από τη Μεσόγειο, κυρίως επειδή είναι μια αγροτική χώρα και οι υδάτινοι πόροι της μειώνονται ραγδαία.

Καθώς ο τουρισμός είναι σημαντικός για τα έσοδά του, λέει «είναι υποχρέωση για εμάς να δώσουμε την απαιτούμενη σημασία στις μελέτες προσαρμογής».


Σύμφωνα με ειδικούς για το κλίμα, η Τουρκία υποφέρει από την υπερθέρμανση του πλανήτη από τη δεκαετία του 1970, αλλά, από το 1994, οι μέσες, υψηλότερες θερμοκρασίες ημέρας, ακόμη και οι υψηλότερες νυχτερινές θερμοκρασίες εκτοξεύτηκαν στα ύψη.

Ωστόσο, οι προσπάθειές της για την αντιμετώπιση των ζητημάτων θεωρούνται ως επί του παρόντος καταστραμμένες από τις συγκρουόμενες αρχές στον σχεδιασμό χρήσης γης, τις συγκρούσεις μεταξύ νόμων, τη βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων και τα ασφαλιστικά καθεστώτα που δεν αντικατοπτρίζουν επαρκώς τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.

Η Στρατηγική Προσαρμογής και το Σχέδιο Δράσης της Τουρκίας απαιτούν έμμεσες οικονομικές πολιτικές για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και μηχανισμούς υποστήριξης.

Το Σχέδιο προειδοποιεί ότι «Στην Τουρκία, προκειμένου να προσαρμοστεί στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, δεν έχουν διεξαχθεί ακόμη λογιστικές λογιστικές τιμές κόστους-οφέλους σχετικά με την προσαρμογή σε εθνικό, περιφερειακό ή τομεακό επίπεδο».

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένα έργα που στοχεύουν στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή έχουν υποστηριχθεί από τα Ηνωμένα Έθνη και τις θυγατρικές τους για την παροχή τεχνικής βοήθειας και το μερίδιο της Τουρκίας στο Ταμείο Καθαρής Τεχνολογίας25.

Ωστόσο, το Σχέδιο λέει ότι, επί του παρόντος, τα κονδύλια που διατίθενται για την επιστημονική έρευνα και τις δραστηριότητες Ε&Α σε δραστηριότητες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή «δεν είναι επαρκή».

Λέει: «Δεν έχει γίνει έρευνα για τη διεξαγωγή αναλύσεων των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς που εξαρτώνται από το κλίμα (γεωργία, βιομηχανία, τουρισμός κ.λπ.) και για τον προσδιορισμό του κόστους προσαρμογής.

«Είναι μεγάλης σημασίας να δημιουργηθούν πληροφορίες σχετικά με το κόστος και τη χρηματοδότηση της προσαρμογής στην πιθανότητα του κλίματος και να αξιολογηθεί ο οδικός χάρτης σχετικά με αυτά τα ζητήματα πιο ολοκληρωμένα».

Η Τουρκία είναι της άποψης ότι τα κεφάλαια για την προσαρμογή θα πρέπει να παρέχονται βάσει ορισμένων κριτηρίων, συμπεριλαμβανομένης της ευπάθειας στις δυσμενείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Η δημιουργία «νέων, επαρκών, προβλέψιμων και βιώσιμων» οικονομικών πόρων θα πρέπει να βασίζεται στις αρχές της «ισότητας» και των «κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών».

Η Τουρκία ζήτησε επίσης έναν διεθνή, πολυ-προαιρετικό ασφαλιστικό μηχανισμό για την αντιστάθμιση των απωλειών και των ζημιών που προκύπτουν από ακραία φαινόμενα που προκαλούνται από το κλίμα, όπως ξηρασίες, πλημμύρες, παγετός και κατολισθήσεις.

Έτσι, με το ρολόι να χτυπά γρήγορα εν όψει της παγκόσμιας εκδήλωσης στη Σκωτία, είναι σαφές ότι κάθε μία από αυτές τις τέσσερις χώρες έχει ακόμα δουλειά να κάνει για να αντιμετωπίσει το τεράστιο κόστος που συνεπάγεται η καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Ο Nikolay Barekov είναι πολιτικός δημοσιογράφος και τηλεοπτικός παρουσιαστής, πρώην διευθύνων σύμβουλος του TV7 Bulgaria και πρώην ευρωβουλευτής για τη Βουλγαρία και πρώην αντιπρόεδρος της ομάδας ECR στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις