Συνδεθείτε μαζί μας

Russia

Μετά την πυρηνική απειλή της Ρωσίας, τι ακολουθεί;

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Οι απειλές του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ότι θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν η Ουκρανία προσπαθήσει να εμποδίσει τα σχέδια προσάρτησης εδαφών της νότιας και ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχονται από τη Ρωσία έχουν θέσει τον κόσμο σε επιφυλακή σχετικά με την πιθανότητα πυρηνικής σύγκρουσης. Το σενάριο ενός πυρηνικού πολέμου δεν είναι πλέον απλώς μια απίθανη υπόθεση, γράφει ο Salem AlKetbi, πολιτικός αναλυτής των ΗΑΕ και πρώην υποψήφιος του Ομοσπονδιακού Εθνικού Συμβουλίου.

Φαίνεται πλέον απαραίτητο να ληφθεί υπόψη κατά την αξιολόγηση της εξέλιξης της ουκρανικής κρίσης. Θα ήταν πολύ λάθος να αγνοήσουμε αυτό το σενάριο, ανεξάρτητα από την πιθανότητα του. Ο Πούτιν δεν κάνει πλέον απλώς υπονοούμενα, αλλά ανησυχεί για την προοπτική στρατιωτικής ήττας, την οποία δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένος να αποδεχθεί.

Δεν θα διστάσει να καταφύγει σε οποιοδήποτε όπλο, ανεξάρτητα από την καταστροφικότητα και τις συνέπειές του, εάν αισθάνεται ότι οι δυνάμεις του έχουν υποστεί βέβαιη ήττα στο ουκρανικό έδαφος και η Μόσχα είναι πεπεισμένη για τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων.

Αυτό επιβεβαιώθηκε από δηλώσεις ότι το ρωσικό πυρηνικό δόγμα επιτρέπει τη χρήση πυρηνικών όπλων εάν απειλείται υπαρξιακά η εθνική ασφάλεια, που δικαιολογούν μια τέτοια χρήση, και από τον ισχυρισμό του Λευκορώσου Προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο ότι ο κόσμος δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά στον πυρηνικό πόλεμο όσο τώρα. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που τροφοδοτούν τους φόβους για μια πυρηνική αναμέτρηση.

Αυτά περιλαμβάνουν έλλειψη ηρεμίας, αναμονής και συναισθηματικής σταθερότητας στη λήψη αποφάσεων στη Ρωσία, η οποία φαίνεται να βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλης νευρικότητας και έντασης, ειδικά μετά την είδηση ​​της επιτυχίας της ουκρανικής στρατιωτικής αντεπίθεσης και των ρωσικών δυνάμεων «απόσυρση.

Το Κρεμλίνο κάνει με συνέπεια συναισθηματικές κινήσεις που αντικατοπτρίζουν ένα αυξανόμενο επίπεδο θυμού και μια σταδιακή απώλεια ελέγχου στη λήψη αποφάσεων. Ο Πούτιν, πρώην κατάσκοπος των μυστικών υπηρεσιών που συχνά υπερηφανεύεται για την πονηριά του, προκαλείται εύκολα από τις δυτικές προκλήσεις. Δεν μπορεί να δείξει τέτοια αυτοσυγκράτηση για να μην πέσει στην παγίδα της διεύρυνσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία.

Του λείπει η διπλωματική ευελιξία για να διαχειριστεί αυτήν την περίπλοκη κρίση με τρόπο που να επιτρέπει στη χώρα του να αποκομίσει το μεγαλύτερο στρατηγικό όφελος, όπως έκανε η Κίνα στη διαχείριση της κρίσης στην Ταϊβάν. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ιστορικό σώμα της κινεζικής σοφίας από το οποίο αντλούν οι Κινέζοι ηγέτες και μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται μεγάλες κρίσεις και να βγαίνουν από αυτές με ελάχιστες απώλειες.

Διαφήμιση

Δεδομένης της σκληρής φύσης του, ο Πούτιν ακολουθεί μονόδρομο. Δεν αφήνει στους υπόλοιπους Ρώσους αξιωματούχους κανένα περιθώριο ελιγμών, παρόλο που έχει έναν από τους πιο ολοκληρωμένους διπλωμάτες στον κόσμο, τον Υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ, ο οποίος δεν έχει παίξει τον σημαντικό ρόλο που αναμένεται από αυτόν για να βελτιώσει τη θέση της χώρας του σε αυτήν την κρίση, όπου απαιτείται η πλούσια διπλωματική του εμπειρία.

Η απόφαση του Προέδρου Πούτιν να κινητοποιήσει εν μέρει και να ανακαλέσει περίπου τριακόσιες χιλιάδες εφεδρικούς στρατιώτες τροφοδοτεί τον ενθουσιασμό των ηγετών του Ατλαντικού να επιφέρουν μια «ταπεινωτική ήττα» στη Ρωσία στην Ουκρανία. Η αύξηση του ρωσικού στρατιωτικού σώματος αποτελεί σιωπηρή αναγνώριση της έλλειψης αποτελεσματικότητας του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.

Υποστηρίζεται επίσης ότι θα αποσυρθεί και θα ηττηθεί σε αρκετές πόλεις της Ουκρανίας. Υπάρχουν αντικειμενικές αναφορές για τις κακές επιδόσεις της ρωσικής αεροπορίας. Η αδυναμία της να επιβάλει την αεροπορική της κυριαρχία είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο πόλεμος δεν έχει ακόμη αποφασιστεί υπέρ της Ρωσίας.

Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία δεν κατάφερε να ελέγξει τον ουκρανικό εναέριο χώρο και να χτυπήσει στόχους παρά τη χρήση αεροσκαφών και μαχητικών υψηλής τεχνολογίας. Με τον καιρό, το απόθεμα σύγχρονων αεροσκαφών της Ρωσίας θα εξαντληθεί. Τώρα το Κρεμλίνο πρέπει να λύσει το πρόβλημα της διαχείρισης του μακροχρόνιου πολέμου εν μέσω τέτοιων στρατιωτικών απωλειών.

Αυτό με τη σειρά του έχει να κάνει με την ικανότητα παροχής των απαραίτητων πόρων, ειδικά σε ανθρώπινο επίπεδο. Επιπλέον, αμφιβολίες περιβάλλουν τα στρατηγικά αποθέματα ρωσικών όπλων και πυρομαχικών. Όλα αυτά εξηγούν εν μέρει τη νευρικότητα που συνδέεται με την απειλή πυρηνικών αντιποίνων εάν μπλοκαριστούν τα ρωσικά σχέδια στην Ουκρανία.

Πιστεύω ότι στην επόμενη φάση, η Ρωσία θα επεκτείνει το θέατρο του πολέμου στο έδαφος για να προσπαθήσει να αποφασίσει τον πόλεμο υπέρ της. Δεδομένης της δύσκολης κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι περισσότερες χώρες της ΕΕ και της οργής για την απόφαση να κλείσει η βρύση φυσικού αερίου προς αυτές τις χώρες, η κλιμάκωση και η αντικλιμάκωση σε όλες τις μορφές της θα είναι το επόμενο σενάριο.

Ο πόλεμος εξελίχθηκε από μια περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία σε έναν ανοιχτό πόλεμο που ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσερ έχει ονομάσει πόλεμο εναντίον όλης της Ευρώπης και τη συντριπτική επιθυμία των ΗΠΑ να εξαντλήσουν τη Ρωσία για να περιορίσει την ικανότητά της να υποστηρίξει την Κίνα σε μια πιθανή σύγκρουση. Ταϊβάν και να διαταράξει τις προσπάθειες του Πούτιν να αλλάξει τη δομή της υπάρχουσας παγκόσμιας τάξης και να υπονομεύσει την αμερικανική ηγεμονία πάνω της.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις