Συνδεθείτε μαζί μας

Blogspot

Γνώμη: Η Ρωσία θα πάρει ό, τι μπορεί

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Ρωσία-Ουκρανία-Γερουσία-διεύθυνση.siBy Keir Giles, Associate Fellow, International Security and Russia and Eurasia Program, Chatham House
Η Ρωσία έμαθε από την ένοπλη σύγκρουση στη Γεωργία το 2008 ότι η χρήση στρατιωτικής δύναμης εναντίον γειτόνων μπορεί να επιτύχει γρήγορα στόχους εξωτερικής πολιτικής με μικρό μακροπρόθεσμο στρατηγικό κόστος. Στην Κριμαία το 2014, η Ρωσία έλυσε για άλλη μια φορά ένα πρόβλημα με τρόπο που η πλειονότητα της Δύσης θεώρησε αδιανόητο εκ των προτέρων και δυσάρεστο εκ των υστέρων. Αλλά ο υπόλοιπος κόσμος έχει ελάχιστο μοχλό για να αποτρέψει ή να τιμωρήσει τη Μόσχα.

Ο πρόεδρος Ομπάμα, ο πρωθυπουργός Κάμερον και άλλοι δυτικοί ηγέτες έχουν προειδοποιήσει για «κόστος» για τη Ρωσία ως αποτέλεσμα στρατιωτικής δράσης. Αλλά οι επιλογές για την επιβολή κυρώσεων που είναι αρκετά σημαντικές για να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τη Μόσχα, ενώ εξακολουθούν να είναι προσιτές για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, είναι λίγες. Η Δύση μπορεί να επιπλήξει τη Ρωσία και να ακυρώσει τις συνόδους κορυφής, αλλά η Μόσχα δεν θεώρησε ποτέ τα λόγια αγανάκτησης ως απάντηση που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Και με το βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η Ρωσία δεν χρειάζεται να ανησυχεί υπερβολικά για την προοπτική δράσης από τον ΟΗΕ.

Επιπλέον, με βάση τις προηγούμενες επιδόσεις, η Ρωσία μπορεί με βεβαιότητα να αναμένει ότι τυχόν κυρώσεις που θα επιβληθούν θα είναι βραχύβιες. Το 2008, η Δύση πυρακτώθηκε με οργή για τη σύγκρουση στη Γεωργία. Το επόμενο έτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν «επαναφορά», το ΝΑΤΟ ξανάρχισε τις στρατιωτικές επαφές και οι δουλειές όπως συνήθως επέστρεψαν.

Ρωσική ενοποίηση

Το Κίεβο και η Δύση έχουν παρουσιαστεί με α τετελεσμένο γεγονός του ρωσικού ελέγχου της Κριμαίας. Η Ρωσία κινήθηκε βιαστικά και αποτελεσματικά για να διεκδικήσει τον έλεγχο αβέβαιων συνθηκών στη χερσόνησο, ενώ οι προσωρινές ουκρανικές αρχές ήταν απρόθυμες ή ανίκανες να χειριστούν την κατάσταση. Στη συνέχεια, τις τελευταίες ημέρες παρατηρήθηκαν αρκετά βήματα στη διαδικασία νομιμοποίησης (από τη ρωσική σκοπιά), τόσο των στρατευμάτων που έχουν ήδη αναπτυχθεί στην Κριμαία όσο και οποιασδήποτε μελλοντικής ενίσχυσης εκεί ή επέμβασης σε άλλα μέρη της Ουκρανίας.

Αυτή η καλά δοκιμασμένη διαδικασία ξεκίνησε όταν ο πρόσφατα εγκατεστημένος ηγέτης της Κριμαίας Σεργκέι Ακσιόνοφ ζήτησε τη ρωσική βοήθεια για τη διατήρηση της τάξης και ο Πρόεδρος Πούτιν ενέκρινε μεγαλόψυχα το αίτημά του. Η έγκριση από την άνω βουλή του ρωσικού κοινοβουλίου για χρήση στρατευμάτων προκάλεσε εκτεταμένο συναγερμό στο εξωτερικό. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια δημοκρατική σφραγίδα για τις διαδικασίες που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη - μια συνταγματική κομψότητα που εφαρμόστηκε το 2009, αφού κατέστη άβολα σαφές ότι η εισβολή στη Γεωργία το προηγούμενο έτος δεν ήταν νόμιμη ακόμη και βάσει της ρωσικής νομοθεσίας εκείνης της εποχής.

Η κάλυψη των εξελίξεων στην Ουκρανία από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης υπογραμμίζει τον εν πολλοίς πλασματικό κίνδυνο για τους Ρώσους πολίτες. Αυτό είναι ένα άλλο κρίσιμο συστατικό των ρωσικών προετοιμασιών για περαιτέρω δράση. Όπως και στη Γεωργία το 2008, η προστασία των Ρώσων πολιτών στο εξωτερικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα από τα κύρια προσχήματα για τη μετακίνηση της Ρωσίας σε στρατεύματα.

Ένα πιθανό επόμενο βήμα για την ενίσχυση της νομιμότητας από τη ρωσική σκοπιά είναι το ρωσικό πεζικό πεζικού που κατέλαβε βασικές τοποθεσίες στην Κριμαία να χαρακτηριστεί σύντομα ως «ειρηνευτές». Αυτό θα ήταν επίσης σύμφωνο με το σενάριο του 2008, όπου οι μονάδες της 58ης Στρατιάς που είχαν διεισδύσει βαθιά στη Γεωργία ήταν γρήγορες για να ζωγραφίσουν το σύμβολο των ρωσικών «ειρηνευτικών δυνάμεων» στα οχήματά τους μόλις ολοκληρώθηκαν οι πολεμικές επιχειρήσεις.

Μπορεί η ανεξάρτητη Ουκρανία να αντισταθεί;

Η ικανότητα άμυνας της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας είναι περιορισμένη. Οι πρόσφατες προσπάθειες ενημέρωσης του ουκρανικού στρατού δεν τον έχουν κάνει σοβαρό ταίρι για τις ρωσικές δυνάμεις. Η αργή αντίδραση στα γεγονότα της προσωρινής κυβέρνησης στο Κίεβο οδήγησε στις τρέχουσες αντιπαραθέσεις στην Κριμαία μεταξύ αποτελεσματικών και καλά εξοπλισμένων ρωσικών στρατευμάτων και απομονωμένων και περικυκλωμένων ουκρανικών φυλακίων που έχουν αφεθεί λαμβάνοντας υπόψη την πίστη τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σχεδόν όλοι οι ανώτεροι αξιωματικοί των ρωσικών και ουκρανικών στρατιωτικών ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους μαζί στις Σοβιετικές Ένοπλες Δυνάμεις. Πολλοί Ουκρανοί στρατιώτες περιγράφουν τους εαυτούς τους ως Ρώσους: αφού ο νεοδιορισμένος διοικητής του Ουκρανικού Ναυτικού άλλαξε αμέσως το μέρος στη Ρωσία, θα πρέπει να αναμένονται περισσότερες αλλαγές στην πίστη, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τον βαθμό στον οποίο θα μπορούσε να προσφερθεί οποιαδήποτε αποτελεσματική αντίσταση στις περαιτέρω ρωσικές κινήσεις.

Διαφήμιση

Οι πιθανότητες για οποιαδήποτε απάντηση από τη Δύση που θα είχε νόημα με ρωσικούς όρους είναι απομακρυσμένες και η πιθανότητα δυτικής στρατιωτικής επέμβασης για την προστασία της Ουκρανίας είναι ακόμα λιγότερο πιθανή. Ωστόσο, παρά όλες τις στρατιωτικές και πολιτικές προετοιμασίες της Ρωσίας για μετακίνηση σε άλλα μέρη της Ουκρανίας, η καθυστερημένη κίνηση του Κιέβου σε στρατιωτική ετοιμότητα μπορεί να εξακολουθεί να παρέχει επαρκή αποτρεπτικό παράγοντα. Η Ρωσία έχει δείξει επανειλημμένα ότι θα πάρει ό,τι μπορεί στο όνομα των αυτο-δηλωμένων αναγκών ασφαλείας, στα όρια των δυνατοτήτων της και μέχρι να συναντήσει ουσιαστική αντίσταση. Η κηρυγμένη ουκρανική κινητοποίηση προσφέρει τη δυνατότητα, αν όχι τη βεβαιότητα, αυτής της αντίστασης, και σίγουρα θα δώσει στους Ρώσους στρατιωτικούς σχεδιαστές αφορμή για σκέψη.

Το 2008, οι φόβοι ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα προχωρούσαν στην Τιφλίδα και θα καταλάμβαναν τη Γεωργία στο σύνολό της αποδείχθηκαν αβάσιμοι και η Ρωσία έλυσε τις προκλήσεις ασφαλείας στα νότια σύνορά της ιδρύοντας δύο κράτη-μαριονέτα, τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία. Οι ρωσικοί ορίζοντες σχεδιασμού είναι μεγαλύτεροι από εκείνους των περισσότερων δυτικών χωρών: είναι απολύτως πιθανό η Μόσχα να αρκείται προς το παρόν στον παρόμοιο έλεγχο μιας «ανεξάρτητης» Κριμαίας. Το προγραμματισμένο δημοψήφισμα της Κριμαίας για μεγαλύτερη αυτονομία – που προωθήθηκε στις 30 Μαρτίου από το φιλορωσικό κοινοβούλιο της Συμφερούπολης – ανοίγει το δρόμο για τη δημιουργία ενός πλασματικά ανεξάρτητου αποκωδικοποιητή που υποστηρίζεται από τη Μόσχα, μετά τον οποίο η Ρωσία μπορεί υπομονετικά να περιμένει την υπόλοιπη Ουκρανία να πέσει στο χέρια κάτω από το βάρος της ανεξέλεγκτης οικονομικής κρίσης της.

Μετά τη σύγκρουση στη Γεωργία, μια βαθιά ελαττωματική συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που επιβλήθηκε από τον τότε Γάλλο Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί εδραίωσε και νομιμοποίησε τα ρωσικά κέρδη ενώ ακινητοποίησε τις γεωργιανές δυνάμεις. Μια έκθεση της Ακαδημίας Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου της εποχής σημείωσε ότι η Ρωσία είχε έτσι «ενθαρρυνθεί να λάβει ολοένα και πιο άμεση μονομερή δράση για την επιδίωξη των συμφερόντων της». Ο τρόπος με τον οποίο η Δύση χειρίζεται την τρέχουσα κρίση θα καθορίσει εάν μια τολμηρή και ακόμη πιο διεκδικητική Ρωσία θα αποτραπεί από μελλοντικές περιπέτειες ή θα δοθεί ακόμη περισσότερη ενθάρρυνση.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις