Συνδεθείτε μαζί μας

Περιβάλλον

Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία μπορούν να οδηγήσουν στην κινητοποίηση επενδύσεων για την προστασία των τροπικών δασών

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Η έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης υπήρξε από καιρό μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι φυσικές κλιματικές λύσεις. Επί του παρόντος, οι κύριες πηγές εσόδων από δάση, θαλάσσια οικοσυστήματα ή υγρότοπους προέρχονται από εξόρυξη ή καταστροφή. Πρέπει να αλλάξουμε τα βασικά οικονομικά για να κάνουμε τα φυσικά οικοσυστήματα να αξίζουν περισσότερο ζωντανά από τα νεκρά. Εάν δεν το κάνουμε, η καταστροφή της φύσης θα συνεχιστεί με το ρυθμό, συμβάλλοντας σε μη αναστρέψιμη κλιματική αλλαγή, απώλεια βιοποικιλότητας και καταστρέφοντας τις ζωές και τα προς το ζην των τοπικών και αυτόχθονων ανθρώπων, γράφει ο αναδυόμενος εκτελεστικός διευθυντής Eron Bloomgarden.

Τα καλά νέα είναι ότι το 2021 έχει ξεκινήσει πολλά υποσχόμενα. Νωρίτερα αυτό το μήνα στη Σύνοδο Κορυφής του One Planet, σημαντικές χρηματοοικονομικές δεσμεύσεις φτιάχτηκαν για τη φύση. Επικεφαλής μεταξύ αυτών ήταν η δέσμευση του Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον να δαπανήσει τουλάχιστον 3 δισεκατομμύρια λίρες διεθνών χρηματοδοτικών μέτρων για το κλίμα στη φύση και τη βιοποικιλότητα τα επόμενα πέντε χρόνια. Πριν από αυτήν την ανακοίνωση, Χώρες 50 δεσμευτεί να προστατεύσει τουλάχιστον το 30% των εδαφών και των ωκεανών τους.

Αυτά είναι ευπρόσδεκτα νέα. Δεν υπάρχει λύση για το κλίμα ή τις κρίσεις βιοποικιλότητας χωρίς να σταματήσει η αποψίλωση των δασών. Τα δάση αποτελούν περίπου το ένα τρίτο των πιθανών μειώσεων εκπομπών που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στη συμφωνία του Παρισιού. Διατηρούν 250 δισεκατομμύρια τόνους άνθρακα, το ένα τρίτο του υπόλοιπου προϋπολογισμού άνθρακα στον κόσμο για τη διατήρηση της θερμοκρασίας σε 1.5 βαθμούς Κελσίου πάνω από την προ-βιομηχανική εποχή. Απορροφούν περίπου το 30% των παγκόσμιων εκπομπών, κατέχουν το 50% της υπόλοιπης χερσαίας βιοποικιλότητας στον κόσμο και υποστηρίζουν τα προς το ζην πάνω από ένα δισεκατομμύριο άτομα που εξαρτώνται από αυτές. Με άλλα λόγια, ο τερματισμός της τροπικής αποψίλωσης των δασών (παράλληλα με την αποκαμίνωση της οικονομίας) είναι απαραίτητος εάν θέλουμε να συνεχίσουμε το μονοπάτι στους 1.5 βαθμούς και να διατηρήσουμε τη βασική μας βιοποικιλότητα.

Το ερώτημα είναι πώς να δεσμευτεί αυτή η χρηματοδότηση με τρόπο που οδηγεί προς τον τερματισμό της αποψίλωσης, προς το καλό.

Για αυτό, η προστασία των τροπικών δασών πρέπει να συμβεί σε ολόκληρες χώρες ή κράτη, σε συνεργασία με κυβερνήσεις και φορείς χάραξης πολιτικής, οι οποίοι με το σωστό συνδυασμό δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης, μπορούν να δεσμευτούν για τη μείωση της αποψίλωσης σε μαζική κλίμακα.

Αυτή δεν είναι μια νέα ιδέα και βασίζεται σε μαθήματα που αντλήθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Κεντρικό στοιχείο μεταξύ αυτών είναι ότι τα προγράμματα μεγάλης κλίμακας δεν θα υλοποιηθούν ελλείψει μαζικά αυξημένων επιπέδων τόσο δημόσια όσο και ιδιωτική υποστήριξη. Ακόμη και χρηματοδοτική στήριξη ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων δεν αρκεί πάντα για να δώσει στις χώρες την εμπιστοσύνη ότι τα μεγάλης κλίμακας προγράμματα προστασίας των δασών αξίζουν την αρχική επένδυση σε νομισματικά και πολιτικά κεφάλαια.

Η απαιτούμενη κλίμακα χρηματοδότησης είναι πολύ πιο πέρα ​​από αυτό που μπορεί ρεαλιστικά να επιτευχθεί μόνο με τις κυβερνητικές ροές βοήθειας ή τη χρηματοδότηση διατήρησης μόνο. Το κεφάλαιο του ιδιωτικού τομέα πρέπει επίσης να κινητοποιηθεί.

Διαφήμιση

Ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι με τη χρήση διεθνών αγορών για πιστώσεις άνθρακα και αξιοποιώντας την αυξανόμενη ζήτηση από τον ιδιωτικό τομέα για αντισταθμίσεις υψηλής ποιότητας και υψηλού αντίκτυπου καθώς κινούνται προς τους στόχους των καθαρών μηδενικών εκπομπών. Σύμφωνα με ένα τέτοιο σύστημα, οι κυβερνήσεις λαμβάνουν πληρωμές για τις μειώσεις εκπομπών που επιτυγχάνουν μέσω της πρόληψης της απώλειας ή / και της υποβάθμισης των δασών.

Το κλειδί είναι οι κυβερνήσεις δωρητών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και ο Καναδάς να βοηθήσουν στην οικοδόμηση της υποδομής για να εκτιμήσουν σωστά τη φύση, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της διατήρησης και της προστασίας, καθώς και τη δημιουργία και επέκταση των εθελοντικών αγορών άνθρακα και συμμόρφωσης που περιλαμβάνουν πίστωση δασικών πιστώσεων.

Σε αυτό το τελευταίο σημείο, ακολουθώντας το προβάδισμα της Νορβηγίας, μπορούν να χρησιμοποιήσουν μέρος της δεσμευμένης χρηματοδότησής τους για να καθορίσουν μια κατώτατη τιμή για τις πιστώσεις που δημιουργούνται από προγράμματα μεγάλης κλίμακας. Αυτή η προσέγγιση αφήνει ανοιχτή την πόρτα για τους ιδιώτες αγοραστές να πληρώσουν ενδεχομένως υψηλότερο τίμημα λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη ζήτηση για τέτοιες πιστώσεις, ενώ παράλληλα δίνει στις κυβερνήσεις των δασικών χωρών την ηρεμία ότι υπάρχει ένας εγγυημένος αγοραστής ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει.

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής όπου σημαντικά νέα προγράμματα προστασίας των δασών θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν με μια κβαντική αύξηση της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης. Οι κυβερνήσεις των δωρητών είναι τώρα σε θέση να εξασφαλίσουν συγχρηματοδότηση δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ από μια σειρά ιδιωτικών φορέων προκειμένου να υποστηρίξουν εθνικά προγράμματα προστασίας των δασών που δημιουργούν πιστώσεις άνθρακα. Η διοχέτευση επιπρόσθετων δημόσιων και αποστολών κεφαλαίων θα καταλύσει τις ιδιωτικές επενδύσεις και θα ήταν μετασχηματιστική στην επιτάχυνση της ανάπτυξης αυτής της κρίσιμης αγοράς, η οποία θα ωφελούσε την πράσινη ανάκαμψη, την αξιοπιστία των δασικών χωρών και την ευημερία του πλανήτη και της ανθρωπότητας.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις