Συνδεθείτε μαζί μας

Βραζιλία

Η #FinnishEUPresidency προέτρεψε να ενισχύσει τους κανόνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις επιχειρήσεις

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Η τραγική κατάρρευση φράγματος Brumadinho, Βραζιλία, στις 25 Ιανουαρίου, όπου χάθηκαν τουλάχιστον 150 ζωές και χιλιάδες μέσα διαβίωσης καταστράφηκαν, υπογραμμίζει το ανθρώπινο κόστος των αδύναμων κανονισμών για τις επιχειρήσεις που λειτουργούν στον παγκόσμιο νότο. Ωστόσο, παρά τους κινδύνους αυτούς, η προσέγγιση των περισσότερων ευρωπαϊκών εταιρειών στα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα παραμένει επιφανειακή, θέτοντας ζωές σε κίνδυνο και τροφοδοτώντας τη δυσπιστία προς την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις. γράφω Phil Bloomer και Sharan Burrow.

Η φινλανδική Προεδρία της ΕΕ φέτος προσφέρει μια ευκαιρία να αλλάξει αυτό. Ομάδα ηγετών της κοινωνίας των πολιτών και συνδικαλιστικών οργανώσεων εξέδωσε ανοιχτή επιστολή αυτή την εβδομάδα καλώντας τη φινλανδική κυβέρνηση να ενισχύσει τη φιλοδοξία της ΕΕ για την αντιμετώπιση του αντίκτυπου των επιχειρήσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η επιστολή ζητά μια σοβαρή προσπάθεια για την απαίτηση δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα από τις εταιρείες σε επίπεδο ΕΕ – μια αιτία που κερδίζει έδαφος λόγω της αδύναμης εφαρμογής των απαιτήσεων διαφάνειας στις επιχειρήσεις.

Σήμερα 50 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου βασίζονται σε ένα κρυφό εργατικό δυναμικό. Αυτοί οι εργαζόμενοι αποτελούν το 94% του συνολικού εργατικού δυναμικού των εταιρειών, ωστόσο δεν έχουν άμεση σχέση με την ίδια την πολυεθνική, της οποίας οι διευθύνοντες σύμβουλοι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για την ευημερία των ανθρώπων που παράγουν πλούτο για τους μετόχους τους. Αυτό αποκαλύπτει το μέγεθος της κρίσης των ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού.

Πέρυσι τέθηκε σε ισχύ η οδηγία της ΕΕ για τη μη χρηματοοικονομική αναφορά, η οποία απαιτεί από τις εταιρείες να περιλαμβάνουν δηλώσεις σχετικά με τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ετήσιες εκθέσεις τους. Η πρώτη ανάλυση του τρόπου με τον οποίο αυτό εφαρμόζεται σε όλα τα κριτήρια διαπιστώνει ότι οι εταιρείες επιδεικνύουν επιφανειακή δέσμευση στην καλύτερη περίπτωση.

Από τις 100 εταιρείες που αναλύθηκαν από την Συμμαχία Εταιρικής Διαφάνειας, Πάνω από Το 90% ανέφερε δέσμευση για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, μόνο το 36% περιγράφει το σύστημα δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ το 26% παρέχει μια σαφή δήλωση των σημαντικών θεμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μόλις το δέκα τοις εκατό περιγράφει παραδείγματα ή δείκτες που αποδεικνύουν την αποτελεσματική διαχείριση αυτών των θεμάτων υψηλού κινδύνου.

Σύμφωνα με το Κατευθυντήριες Αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όλες οι εταιρείες έχουν την ευθύνη να συμμετάσχουν στη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου να εντοπίσουν, να αποτρέψουν και να μετριάσουν τις επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή η ευθύνη επαναλαμβάνεται στο πλαίσιο της δέουσας επιμέλειας του ΟΟΣΑ, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί σε άλλους κανονισμούς της ΕΕ για την αντιμετώπιση των ορυκτών συγκρούσεων.

Διαφήμιση

Ωστόσο, η έκθεση της Συμμαχίας για την Εταιρική Διαφάνεια διαπιστώνει ότι η έλλειψη σαφήνειας στην οδηγία της ΕΕ για τη μη χρηματοοικονομική αναφορά είχε ως αποτέλεσμα οι εταιρείες να επιλέγουν την ελάχιστη συμμόρφωση αντί για βαθύτερη δέσμευση σύμφωνα με αυτά τα διεθνή πρότυπα.

Αυτή η αμυδρή απάντηση των εταιρειών αντανακλά την εμπειρία σε άλλες δικαιοδοσίες με υποχρεωτικές απαιτήσεις διαφάνειας, όπως ο νόμος για τη σύγχρονη δουλεία του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος δεν έφερε τη μετασχηματιστική αλλαγή που πολλοί ήλπιζαν. ο τελευταία ανάλυση διαπίστωσε ότι το 70% των εταιρειών FTSE 100 δεν αναφέρουν επαρκή μέτρα για την αντιμετώπιση της δουλείας βάσει του νόμου. Επί του παρόντος διεξάγεται μια ανεξάρτητη αναθεώρηση και μια ενδιάμεση έκθεση πρότεινε πρόσφατα την ενίσχυση του νόμου με την επιβολή κυρώσεων. Ομοίως, το 28% των βρετανικών εταιρειών που αξιολογούνται βάσει της οδηγίας της ΕΕ δεν αναφέρουν καν τη σύγχρονη δουλεία στις ετήσιες εκθέσεις τους.

Όπως σημείωσε η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Heidi Hautala: «Είναι δύσκολο να απαιτηθούν βιώσιμες αποφάσεις από τους επενδυτές εάν δεν έχουν ορατότητα για τη βιωσιμότητα των ενεργειών της εταιρείας». Επενδυτές συμπεριλαμβανομένων των Επενδυτική Συμμαχία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τη Αρχές του ΟΗΕ για Υπεύθυνες Επενδύσεις, ακόμη και ο μεγαλύτερος διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο BlackRock, όλο και περισσότερο ζητούν από τις εταιρείες να εντείνουν τη δέσμευσή τους σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.

Ορισμένες κορυφαίες εταιρείες ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα, αλλά παραμένουν στη μειοψηφία. Εταιρείες όπως η φινλανδική πολυεθνική Nokia και περισσότερες από 70 άλλες φινλανδικές εταιρείες αναγνωρίζουν επίσης ολοένα και περισσότερο το επιχειρησιακό κίνητρο για ρύθμιση προκειμένου να εξισωθούν οι όροι ανταγωνισμού.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι η έκκληση για κανονισμούς δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα ενισχύεται σε όλη την Ευρώπη. Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η γερμανική κυβέρνηση έχει ανοίξει τη δυνατότητα νομοθετικής δράσης εάν λιγότερο από το 50 τοις εκατό των γερμανικών εταιρειών εφαρμόσουν τη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα έως το 2020. σχέδιο νόμου είναι τώρα υπό συζήτηση, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι απαιτεί από γερμανικές εταιρείες με περισσότερους από 250 υπαλλήλους και άνω των 40 εκατομμυρίων ευρώ ετήσιο κύκλο εργασιών να αναλάβουν τη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις αλυσίδες εφοδιασμού τους. Άλλες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας και της Αυστρίας εξετάζουν νομοθετικές προτάσεις για να εξετάσουν επίσης τη θέσπιση τέτοιας νομοθεσίας. Όλα τα βλέμματα είναι πλέον στραμμένα στη Γαλλία, την πρώτη χώρα που υιοθέτησε μια τέτοια απαίτηση στο πλαίσιο της Νόμος Καθήκον Επαγρύπνησης. Αν και αυτές οι πρωτοβουλίες σε εθνικό επίπεδο είναι σημαντικές και ευπρόσδεκτες, θα μπορούσαν να οδηγήσουν μόνο σε αποσπασματικές λύσεις.

Για να αποφευχθεί αυτό, η ΕΕ θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση και την εναρμόνιση αυτών των πρωτοβουλιών, και η Φινλανδία βρίσκεται σε καλή θέση για να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση κατά τη διάρκεια της Προεδρίας της ΕΕ. Η Φινλανδία είναι μία από τις πρώτες χώρες που εξέδωσε α Εθνικό σχέδιο δράσης για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα και έχει α ισχυρή κίνηση ομάδων της κοινωνίας των πολιτών, συνδικαλιστικών οργανώσεων και εταιρειών που ζητούν υποχρεωτική νομοθεσία περί δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ενώ όλο και περισσότεροι Διευθύνοντες Σύμβουλοι αναγνωρίζουν τα σκάνδαλα της εκμετάλλευσης και ακόμη και της δουλείας στις εφοδιαστικές τους αλυσίδες, η πίεση να ενεργούν ως υπεύθυνοι εργοδότες σε όλες τις δραστηριότητές τους απαιτεί υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια. Δεν μπορεί να υπάρχουν άλλες δικαιολογίες για τις επιχειρήσεις. Θα θεωρηθούν υπεύθυνοι για την αποτυχία τους να λάβουν μέτρα για την πρόληψη του κινδύνου των ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων μέσω των αλυσίδων εφοδιασμού τους.

Ισχυρότερες και πιο εναρμονισμένες απαιτήσεις δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα συμβάλουν σημαντικά στην παροχή καλύτερης πληροφόρησης στους επενδυτές και στην κοινωνία των πολιτών για να αξιολογήσουν εάν οι εταιρείες κάνουν αρκετά για να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για τις εταιρείες να λαμβάνουν πιο ενημερωμένες αποφάσεις επενδύσεων και αγορών.

Το πιο σημαντικό, αν γίνουν σωστά, θα μπορούσαν να σώσουν ζωές και μέσα διαβίωσης. Για να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη των εργαζομένων και των ψηφοφόρων θα χρειαστεί το κράτος δικαίου και η εγγύηση ενός ασφαλούς και δίκαιου μέλλοντος.

Ο Sharan Burrow είναι γενικός γραμματέας της Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία. Ο Phil Bloomer είναι εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρο πόρων για επιχειρήσεις και ανθρώπινα δικαιώματα.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις