Συνδεθείτε μαζί μας

Brexit

Γιατί #Brexit Η Βρετανία πρέπει να κοιτάξει στην #Τουρκία

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Στη μακρά καμπύλη μάθησης του Brexit, μια χούφτα χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν γίνει συντομογραφία για τις επιλογές της Βρετανίας. Η Νορβηγία προσφέρει μια συνεχή θέση στην ενιαία αγορά για όσους θέλουν την πιο ήπια μορφή αποχώρησης από την ΕΕ. Ο Καναδάς υποστηρίζει τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών που προσφέρεται γενικά από την ένωση. Τώρα είναι η σειρά της Τουρκίας να εισέλθει στο λεξικό του Brexit – χάρη στην τελωνειακή της ένωση με το μπλοκ, γράφει Πολ Γουάλας.

Μέχρι στιγμής, η επιλογή της Τουρκίας δεν έχει εμφανιστεί σχεδόν καθόλου. Αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει καθώς οι αντάρτες των Τόρις που αντιτίθενται σε ένα σκληρό Brexit συμμαχούν με το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα στις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες. Μια πρώιμη δοκιμή θα γίνει την Πέμπτη, όταν τα μέλη του κοινοβουλίου ψηφίσουν μια πρόταση που καλεί την κυβέρνηση να κάνει έναν από τους διαπραγματευτικούς της στόχους «μια αποτελεσματική τελωνειακή ένωση» μεταξύ της Βρετανίας και της ΕΕ. Αν και το αποτέλεσμα δεν θα δεσμεύσει την κυβέρνηση, θα αποκαλύψει εάν υπάρχει πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων για κρίσιμες ψηφοφορίες πιθανώς τον Μάιο ή τον Ιούνιο για τροποποιήσεις στη νομοθεσία που σχετίζεται με το Brexit που θα απαιτήσουν από την κυβέρνηση να επιδιώξει αυτόν τον στόχο.

Αφεθεί στην τύχη τους, η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι και το υπουργικό συμβούλιο της θα απέφευγαν την επιλογή της Τουρκίας. Αντίθετα, η βρετανική κυβέρνηση αναζητά μια βελτιωμένη εκδοχή της συμφωνίας της ΕΕ με την Οτάβα, όπως ο Ντέιβιντ Ντέιβις, ο υπουργός που διαπραγματεύεται επίσημα με τις Βρυξέλλες, αποκάλεσε «Καναδάς συν συν συν». Η βρετανική κυβέρνηση επιμένει ότι όταν η Βρετανία αποχωρήσει από την ΕΕ θα εγκαταλείψει την τελωνειακή ένωση, στην οποία εντάχθηκε το 1973. Η Βρετανία δεν θα αναθέσει πλέον την εμπορική της πολιτική στις Βρυξέλλες, θέτοντας τους ίδιους δασμούς σε αγαθά εκτός ΕΕ, επιτρέποντας παράλληλα την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά μέσα από το μπλοκ. Αντίθετα, θα είναι σε θέση να συνάψει τις δικές της εμπορικές συμφωνίες με ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες εκτός Ευρώπης, δίνοντας πνοή στη ρητορική φιλοδοξία της «παγκόσμιας Βρετανίας». Η Μέι απέκλεισε ρητά κάθε συνέχιση της τελωνειακής ένωσης, όπως αυτή της Τουρκίας, όταν καθόριζε τη στρατηγική της για το Brexit στις αρχές Μαρτίου.

Αν και μια κοινοβουλευτική ήττα σε μια δεσμευτική ψηφοφορία για την επιλογή της Τουρκίας θα ταράξει την κυβέρνηση, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι μια μεταμφίεση για τον Μέι. Πρώτον, προσφέρει ένα πολιτικά πιο αποδεκτό μέσο για τη μείωση της οικονομικής ζημίας από το Brexit από το μοντέλο της Νορβηγίας, το οποίο θα απαιτούσε από τη Βρετανία να αποδεχθεί τη συνεχιζόμενη ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων από την ΕΕ. Αυτό θα ήταν μια πολύ μεγάλη παραχώρηση, δεδομένης της αντίθεσης στη μετανάστευση που παρακίνησε πολλούς ψηφοφόρους της Αποχώρησης. Δεύτερον, προσφέρει μια πιθανή διέξοδο από το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις για το Brexit σχετικά με τον τρόπο αποφυγής σκληρών συνόρων μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.

Όταν η Μέι απέρριψε την επιλογή της Τουρκίας είπε ότι δεν θα ήταν συμβατή με «μια ουσιαστική ανεξάρτητη εμπορική πολιτική». Αλλά αυτό το περίφημο βραβείο για τους Brexiters δεν θα έχει τόσο νόημα ούτως ή άλλως. Η οικονομική ανάλυση της ίδιας της κυβέρνησης για τη ζωή εκτός ΕΕ αποκάλυψε πενιχρά οικονομικά οφέλη από τις νέες εμπορικές συμφωνίες με οικονομίες εκτός Ευρώπης. Οι προβλέψεις στο έγγραφο που διέρρευσε τον Ιανουάριο έδειξαν ότι μια συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα αύξανε τελικά το ΑΕΠ μόλις κατά 0.2%. Μια «φιλόδοξη» επιδίωξη συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών με πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ινδίας, θα τονώσει την οικονομία μεταξύ 0.1% και 0.4%. Τέτοια ασήμαντα κέρδη μετά βίας μειώνουν τη μακροπρόθεσμη απώλεια 5 τοις εκατό στο ΑΕΠ από μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου τύπου Καναδά.

Το πλήγμα για τη μεταποίηση θα συμβεί παρόλο που μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών όπως αυτή του Καναδά θα πρέπει να αποφύγει τους δασμούς με την ΕΕ. Αυτό που θα βλάψει τις βιομηχανικές επιχειρήσεις είναι η επιβολή μη δασμολογικών φραγμών, οι οποίοι πλέον έχουν γενικά μεγαλύτερη σημασία από τους δασμούς. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι οι «κανόνες καταγωγής» που θα εφαρμοστούν στο εμπόριο με την ΕΕ μόλις η Βρετανία αποχωρήσει από την τελωνειακή ένωση. Οι Βρετανοί εξαγωγείς θα πρέπει να αποδείξουν ότι συμμορφώνονται με αυτούς τους κανόνες τοπικού περιεχομένου και ότι δεν λειτουργούν ως αγωγοί για αγαθά από χώρες που υπόκεινται σε δασμούς της ΕΕ. Οι τελωνειακοί έλεγχοι για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης θα προκαλέσουν καθυστερήσεις στα σύνορα.

Διαφήμιση

Οι κατασκευαστές είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε τέτοιους μη δασμολογικούς φραγμούς ακριβώς επειδή η Βρετανία έχει ενσωματωθεί τόσο βαθιά στην ΕΕ μετά από 45 χρόνια ένταξης. Τα εργοστάσια στη Βρετανία αποτελούν μέρος των ευρωπαϊκών αλυσίδων εφοδιασμού στις οποίες εταιρείες όπως οι κατασκευαστές αυτοκινήτων διανέμουν τις διαδικασίες παραγωγής σε όλες τις χώρες για να μεγιστοποιήσουν τη συνολική απόδοση. Πολύ απλά, το εθνικό μοντέλο συναλλαγών που έχουν στο μυαλό τους οι Brexiters έχει περάσει την ημερομηνία πώλησης.

Η επιλογή της Τουρκίας –μια νέα τελωνειακή ένωση με την ΕΕ– θα έλυνε πολλά από αυτά τα προβλήματα. Οι επικριτές επισημαίνουν ότι η Τουρκία δεν έχει λόγο στην εμπορική πολιτική της ΕΕ. Επιπλέον, όταν η ΕΕ καταλήξει σε εμπορική συμφωνία, η Τουρκία πρέπει να αποδεχθεί τους όρους για τη δική της αγορά, παρόλο που η εν λόγω χώρα δεν χρειάζεται να κάνει το ίδιο για την Τουρκία. Αλλά η οικονομική επιρροή της Βρετανίας θα πρέπει να καταστήσει δυνατή τη διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας στην οποία θα μπορούσε να ασκήσει μεγαλύτερη επιρροή απολαμβάνοντας αμοιβαία δικαιώματα καθώς και υποχρεώσεις από οποιαδήποτε νέα εμπορική συμφωνία της ΕΕ με άλλες χώρες.

Ένα πρόσθετο μέρισμα είναι ότι μια τελωνειακή ένωση θα διευκόλυνε σημαντικά τον δρόμο προς την αποφυγή σκληρών ιρλανδικών χερσαίων συνόρων, αν και θα έπρεπε να υποστηριχθεί από δεσμεύσεις για ευθυγράμμιση των κανονισμών. Η ΕΕ έχει απορρίψει και τις δύο προτεινόμενες λύσεις της Βρετανίας σε αυτό το ενοχλητικό ζήτημα. Χωρίς μια σημαντική ανακάλυψη, η σύνοδος κορυφής του Ιουνίου, η οποία υποτίθεται ότι θα βρει απάντηση, θα μπορούσε να καταλήξει με μνησικακία. Αυτό με τη σειρά του θα έθετε σε κίνδυνο τις πιθανότητες να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για τις μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες της Βρετανίας με την ΕΕ έως την προθεσμία του Οκτωβρίου.

Η επιλογή της Τουρκίας είναι κατώτερη από την παραμονή στην τελωνειακή ένωση ως πλήρες μέλος της ΕΕ. Δεν είναι σε καμία περίπτωση θεραπεία για τα δεινά που θα προκαλέσει η αποχώρηση της Βρετανίας. Όμως, όπως έχουν τα πράγματα, είναι ο πιο εφικτός τρόπος για να μετριαστεί τουλάχιστον ένα μέρος του οικονομικού αυτοτραυματισμού που προκαλεί το Brexit.

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Ο Paul Wallace είναι συγγραφέας με έδρα το Λονδίνο. Πρώην Ευρωπαίος οικονομικός συντάκτης του The Economist, είναι συγγραφέας του Το πείραμα του ευρώ, έκδοση του Cambridge University Press.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις