Ρωτούν επίσης γιατί οι Βρετανοί, με την αιωνόβια ιστορία της παγκόσμιας επιρροής και περιπέτειάς τους, εστιάζουν τώρα τόσο έντονα στις απογοητευτικές λεπτομέρειες του ενδοευρωπαϊκού εμπορίου και ρύθμισης, και αγνοούν το γεγονός ότι είναι η γεωπολιτική εικόνα που μετράει περισσότερο από όλα. .
Καλές ερωτήσεις. Το Brexit εκθαμβώνει ολόκληρη την Ευρώπη, όχι μόνο τους Βρετανούς, να μην βλέπουν πλέον τα δάση για τα δέντρα. Αλλά ακόμα κι αν οι επικριτές της ΕΕ πιστεύουν ότι πρόκειται για γραφειοκρατία, το ευρωπαϊκό σχέδιο αφορά πραγματικά τη μεγάλη εικόνα. Καθώς ο 21ος αιώνας μπαίνει πλέον πλήρως στο βήμα του, είναι πιο σαφές από ποτέ ότι η συνεχιζόμενη οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της ΕΕ είναι ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων των χωρών μελών της σε έναν παγκοσμιοποιούμενο κόσμο.
Η εστίαση του Brexit στις λεπτομέρειες είναι μια περιττή απόσπαση της προσοχής από τις πιο πιεστικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου. Κανένα μεμονωμένο ευρωπαϊκό έθνος δεν έχει τους πόρους και την επιρροή για να σταθεί μόνο του απέναντι στην Κίνα, την Αμερική ή τη Ρωσία, επομένως η ενότητα είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και την ευημερία της Ευρώπης.
Οι επικίνδυνα απρόβλεπτες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Τραμπ απαιτούν στέρεες και ξεκάθαρες απαντήσεις από την ΕΕ. Είτε πρόκειται για τον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ με την Κίνα είτε για τον επαπειλούμενο τορπιλισμό της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν, η ΕΕ-27 θα αναγκαστεί να καθορίσει τη θέση της απέναντι σε αυτά τα μεγάλα ζητήματα.
Ως εκ τούτου, το Brexit θα πρέπει να θεωρηθεί ως χρήσιμο κάλεσμα αφύπνισης. Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ είχαν συνηθίσει να διολισθαίνουν πίσω από το Λονδίνο, το Παρίσι και αργότερα το Βερολίνο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Τώρα, οι συνθήκες υπό τις μορφές του Τραμπ, του Πούτιν και του Σι, φέρνουν στο προσκήνιο μεγάλα γεωπολιτικά ζητήματα και η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να παρακάμψει τη στάση της.
Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ, ορισμένοι υπέρμαχοι του Brexit πίστεψαν ότι η αποχώρηση της Βρετανίας θα ωθούσε άλλες χώρες να το ακολουθήσουν. Αντίθετα, οδήγησε σε μια διάθεση ανανεωμένης αλληλεγγύης μεταξύ των κυβερνήσεων μελών, γιατί παρά τον ευρωσκεπτικιστικό λαϊκισμό σε ορισμένες χώρες, η αξία της ένταξης στην ΕΕ τονίζεται από το Brexit. Υπάρχει επίσης η αίσθηση ότι τώρα η ΕΕ πρόκειται να απελευθερωθεί από τα βρετανικά πεζοδρόμια, μπορεί να προχωρήσει για να αντιμετωπίσει τα μεγαλύτερα προβλήματά της. Αυτό είναι, όμως, πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις.
Η σύγκρουση και η αυξανόμενη αστάθεια στη Μέση Ανατολή, η ρωσική αυτοπεποίθηση που είναι ολοένα και πιο μαχητική και οι πολλαπλασιαστικές αβεβαιότητες της χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ δεν είναι οι μόνες πιεστικές δυσκολίες της ΕΕ. Είναι επείγον να προχωρήσει η διακυβέρνηση της ευρωζώνης με νέα πολιτικά ερείσματα αλλά ευρύτερες υποχρεώσεις χρέους, αν και υπάρχουν ακόμη λίγα σημάδια ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ μπορούν να συμβιβάσουν τις διαφορές των χωρών τους.
Οι πιέσεις για διάσπαση της ΕΕ σε μια διευθέτηση δύο επιπέδων αφοσιωμένων φεντεραλιστικών χωρών και των άλλων είναι ακόμα ισχυρές, ενισχύονται ακόμη από την άρνηση των τεσσάρων χωρών του Βίσεγκραντ - Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Τσεχία - να ακολουθήσουν τη γραμμή της ΕΕ σε ζητήματα που κυμαίνονται από τα πολιτικά δικαιώματα έως τον επιμερισμό των βαρών των μεταναστών.
Πέρα από αυτά τα διχαστικά ερωτήματα, υπάρχει αυτό του μέλλοντος της ΕΕ. Πρέπει οι κορυφαίες θέσεις της να κατανέμονται με τον σημερινό αδιαφανή τρόπο ή έχει έρθει η ώρα να μετατραπεί η ακανόνιστη δομή της ΕΕ σε έναν συνεκτικό δημοκρατικό θεσμό - παρόλο που αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει την εξουσία των κρατών μελών της;
Όλες αυτές οι προκλήσεις θα πρέπει να περιορίσουν τα ζητήματα γύρω από το Brexit σε μικρά γράμματα στην ατζέντα των Βρυξελλών. Αντί για εμπορικές διευθετήσεις, είναι πολύ πιο σημαντικό πώς η βρετανική κυβέρνηση, με την επισφαλή κοινοβουλευτική της θέση, θα μπορέσει να συνεργαστεί με την ΕΕ σε γεωπολιτικά ζητήματα.
Μέχρι στιγμής, αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί σε μια ξεκάθαρη πολιτική αφήγηση από την πλευρά της ΕΕ, και σίγουρα όχι από την πλευρά της βρετανικής κυβέρνησης. Ήρθε η ώρα που ήταν.