Συνδεθείτε μαζί μας

Περιβάλλον

#Forestation: Ένα απτό μέτρο ελπίδας και προόδου στα Δυτικά Βαλκάνια;

ΜΕΡΙΔΙΟ:

Δημοσιευμένα

on

Χρησιμοποιούμε την εγγραφή σας για να παρέχουμε περιεχόμενο με τους τρόπους στους οποίους συναινέσατε και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για εσάς. Μπορείτε να διαγραφείτε οποιαδήποτε στιγμή.

Τη Δευτέρα 26 Φεβρουάριο οι ηγέτες των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων φτάνουν στο Λονδίνο για το ετήσιο επενδυτικό συνέδριο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) για την περιοχή. Η φετινή διάσκεψη αποτελεί συνέχεια της τελευταίας πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Μια αξιόπιστη προοπτική διεύρυνσης για και ενισχυμένη δέσμευση της ΕΕ με τα Δυτικά Βαλκάνια») για την αντιμετώπιση κινδύνων και αποτυχιών διακυβέρνησης που θα πρέπει να ξεπεραστούν πριν από την ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων 6 (WB6 ) στην ΕΕ, γράφει Αλεξάνταρ Κοβάσεβιτς.

Αυτή η ανακοίνωση περιλαμβάνει έξι εμβληματικές πρωτοβουλίες. Φαίνεται καθοριστικό και φαίνεται να υποστηρίζεται από την υπόσχεση οικονομικών πόρων. Υπάρχει ένας υγιής βαθμός κριτικής για την πρόοδο που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα σε μια σειρά ζητημάτων, όπως το κράτος δικαίου, η διαφάνεια, η ελευθερία του Τύπου και η φτώχεια. Ωστόσο, φαίνεται ότι υπάρχουν ελάχιστα «διδάγματα» από τα φόρουμ συζητήσεων, τις συμβουλευτικές αποστολές και τις πρωτοβουλίες τεχνικής βοήθειας που έχουν σχεδιαστεί για να εισαγάγουν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στην περιοχή δεκαετίες. Αυτή η έλλειψη καινοτομίας και πρωτοτυπίας κινδυνεύει να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος με τα ίδια αποτελέσματα.

Σημειωτέον, δεν υπάρχει κανένα ενιαίο, απτό, μη διακριτικό μέτρο για τη διάκριση μεταξύ επιτυχίας ή αποτυχίας, βελτίωσης ή οπισθοδρόμησης. Αυτό τουλάχιστον πρέπει να απαιτήσουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Θα πρέπει να καθιερωθεί ένας εύκολα κατανοητός και μετρήσιμος δείκτης επιτυχίας, ικανός να κατευθύνει τις παρεμβάσεις προς μόνιμες βελτιώσεις, προκειμένου να διατεθούν περαιτέρω ευρωπαϊκά κονδύλια, χρόνος και καλή θέληση.

Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ένα από, αν όχι το καλύτερο μέρος, στην Ευρώπη για να αναπτυχθούν δάση. Είναι δεξαμενή βιοποικιλότητας. Το υδροηλεκτρικό του δυναμικό από μόνο του είναι ικανό να προσφέρει στην υπόλοιπη Ευρώπη την ευελιξία που χρειάζεται για να μεγιστοποιήσει τη χρήση διακοπτόμενων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια. Αλλά, δυστυχώς, δεν αποδίδει. Αντίθετα: τα εδάφη των Δυτικών Βαλκανίων είναι εκτεθειμένα σε πλημμύρες, ξηρασίες και διάβρωση καθώς και δασικές πυρκαγιές. Η ευρωπαϊκή βοήθεια απλώς καταναλώνεται από την απώλεια αξίας που προκύπτει από αυτά τα συνεχή γεγονότα. Και αυτά τα γεγονότα δεν είναι πράξεις του Θεού. Αυτά είναι συνέπεια της μαζικής και επίμονης απώλειας δασικής κάλυψης που προέρχεται από την παράνομη υλοτομία, την ενεργειακή φτώχεια, τα ανασφαλή δικαιώματα ιδιοκτησίας, την κακή διακυβέρνηση και το αδύναμο κράτος δικαίου.

Η δάσωση είναι απλή. είναι ένα μοναδικό και απτό μέτρο της ποιότητας της διακυβέρνησης στα Δυτικά Βαλκάνια.

Μεταξύ της δεκαετίας του 1830 και του Μεγάλου Πολέμου, τα γεγονότα που σημάδεψαν τον εκσυγχρονισμό των Βαλκανίων συσχέτισαν την αναδάσωση. Μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, η καταστροφή του πολέμου αντιμετώπισε την αναδάσωση που στήριζε την οικονομική ανάκαμψη και τον αγώνα για αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Η καταστροφή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συνεχίστηκε για μια περίοδο άνω των δέκα ετών μετά την παύση των εχθροπραξιών. Οι προσπάθειες αναδάσωσης από το 1954 και μετά σημάδεψαν τον μετριασμό του πολιτικού καθεστώτος του Τίτο και την εμφάνιση κάποιων βελτιώσεων στο κράτος δικαίου.

Τα πρότυπα διακυβέρνησης που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 δημιούργησαν μια μακρά και διαρκή περίοδο καταστροφής χωρίς καμία αλλαγή από την περίοδο των συγκρούσεων στη δεκαετία του 1990 έως την περίοδο μετά τη σύγκρουση του 2000 έως σήμερα.

Διαφήμιση

Τα τελευταία 25 χρόνια, οι τοπικές κυβερνήσεις απέτυχαν να εξασφαλίσουν δικαιώματα ιδιοκτησίας, να εκτελέσουν αποζημίωση, να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή φτώχεια, να καθαρίσουν τον αέρα στις πόλεις και τα χωριά, να αντιμετωπίσουν ζητήματα υγείας των γυναικών, να παρακολουθήσουν πραγματικά τις διεθνείς προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την πρόληψη των πλημμυρών, την αύξηση της παραγωγικότητας γης, αξιοποίηση υφιστάμενων υποδομών (δρόμοι, σιδηρόδρομοι, πλωτά κανάλια), εγγύηση καθαρού πόσιμου νερού και αποχέτευσης, αποκατάσταση της ανθρώπινης ασφάλειας, παροχή θέσεων εργασίας, ευκαιριών και ελπίδας. Το μοναδικό μέτρο όλων αυτών των αποτυχιών: η αποψίλωση των δασών.

Εάν η ευρωπαϊκή στρατηγική για τα Δυτικά Βαλκάνια είναι η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, η επιτυχής εφαρμογή της θα συνοδεύεται από μια ταχεία, μαζική και μετρήσιμη μετάβαση από την αποψίλωση των δασών στην αναδάσωση.

Ο Aleksandar Kovacevic είναι συγγραφέας για την ενεργειακή πολιτική στη νοτιοανατολική Ευρώπη με τον IEA, το Ινστιτούτο Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης και άλλα ιδρύματα.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο:

Το EU Reporter δημοσιεύει άρθρα από διάφορες εξωτερικές πηγές που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Οι θέσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα άρθρα δεν είναι απαραίτητα αυτές του EU Reporter.

Τάσεις